Polityczne muzykowanie

Właściwie od zawsze potrafiłem rozróżniać działalność artystyczną konkretnych osób od ich reszty życia. Wiecie - gdy na przykład wokół lubianego przeze mnie muzyka robiła się jakaś wielka, kontrowersyjna afera z jego twórczością niezwiązana, może i w jakiś sposób mi to zgrzytało, ale jednak podczas słuchania jego kawałków nie przejmowałem się całą sprawą. Twórczość i życie prywatne powinno się dać rozdzielać - po prostu.

I nie tylko ja mam zresztą taki pogląd. Weźmy na przykład takiego Macklemore'a. Gdy nagrał on kawałek "Same Love", nazwany w mediach "hymnem homoseksualistów", wiele osób nagle się zbulwersowało i zaczęło wieszać na nim psy, chociaż jeszcze przed chwilą jego muzyka grała z ich głośników. Jednak część tych, którym takie poglądy rapera nie pasowały, zwyczajnie sprawę ominęli szerokim łukiem i zaczęli po prostu kawałek "Same Love" skipować na playliście.

Albo Wojtek Cejrowski. O, on jest świetnym przykładem mojego podejścia do całej sprawy. Dlaczego? Bo na jego polityczne wywody zwykle wyłącznie prycham z lekkim niesmakiem, za to jego programy podróżnicze oglądam z nieskrywaną przyjemnością. Potrafię rozdzielić te dwie sprawy i mieć przed sobą jakby różne osoby - jedną przeze mnie lubianą, a drugą... lubianą mniej.

Ostatnio mała afera wybuchła natomiast w naszym polskim rapowym światku. Tu bowiem wybory prezydenckie dały się we znaki pod postacią wpisów na Facebookach artystów, którzy zaczęli pisać, na kogo mają zamiar oddać głos dziesiątego maja. Czy mnie to zdziwiło czy wręcz wkurzyło? Nie. Bo według mnie Facebook służy do pewnego zbliżenia się artysty do słuchaczy, przez dzielenie się także pewnymi bardziej prywatnymi, a mniej muzycznymi sprawami.

Pojawiła się jednak oczywiście i grupa oburzonych. Bo przeszkadza im, że Tau napisał, iż zagłosuje na Dudę albo że ktoś inny okazał się być zwolennikiem Komorowskiego. Z ciekawości aż zajrzałem na fanpage tego pierwszego. Co się okazało? Że Tau w ostatnich kilkunastu dniach napisał raptem dwa razy o wyborach i to w całkiem sensowny sposób. Straszna sprawa, naprawdę.

List otwarty do słuchaczy rapu i raperów. Jako normalny Polak, katolik, patriota, którego głos jest słyszany w mediach...

Posted by Tau on 5 maja 2015

Ja więc w głębi duszy bardziej drwiłem z tych strasznie oburzonych niż z samych raperów. Tym bardziej, że zaczęło się pojawiać w związku z całą sprawą wiele komentarzy w rodzaju: "a tak lubiłem jego muzykę...". Nagle prywatne sprawy zaczęły mieć niesamowity wpływ na postrzeganie nie tylko artysty jako takiego, ale i jego twórczości.

"Tak nie powinno być" - krzyczałem w duchu. A potem i mnie coś takiego trafiło.

Zaczął i mnie bowiem denerwować pewien artysta. Nie dlatego, że pisał na kogo sam głosuje i zachęcał ludzi, by także to zrobili. Zaczął mnie denerwować, bo z jego wypowiedzi zaczął wyciekać jad wobec wszystkich myślących inaczej niż on. Miał się za wyrocznię o Jedynej Słusznej Racji. Rzucał populistycznymi hasłami o tym, jak to zły jest cały świat, politycy, media. A ja jestem niesamowicie uczulony na populizm w jakiejkolwiek postaci.

Miałem nawet ochotę odlajkować jego fanpage, bo polityczne wpisy zaczynały zdobywać tam więcej miejsca niż muzyczne. Ostatecznie dałem sobie jednak spokój. Za to kolejnego dnia przyszła mi na myśl chęć posłuchania jego kawałków. Przez kliknięciem play zatrzymałem palec w powietrzu. Przypomniały mi się te wszystkie posty, z których wyciekały jad i ignorancja.

Wróciłem do głównego menu odtwarzacza i wybrałem Kendricka.

Podoba Ci się na MajkOnMajk? Polub więc jego FACEBOOKOWY FANPAGE i dołącz do SUBSKRYPCJI MAILOWEJ, by być na bieżąco z najnowszymi postami na blogu!

Autor zdjęcia: Andree Brown