Szóstka Weidera - sześciopak w 42 dni?

Ile razy podchodziłem do słynnego już planu treningowego, zwanego "Szóstką Weidera"? Szczerze przyznam, że nie pamiętam. Nie jestem na pewno rekordzistą w tej dziedzinie, kilka jednak razy przegrywałem z kretesem w walce z ćwiczeniami brzucha. Raz czy dwa dotarłem do połowy, zdarzyło mi się też poddać wcześniej. Tym razem batalię jednak wygrałem.

Czterdzieści dwa dni pełne ćwiczeń za mną. Pomimo wielu przeciwności i jednego przerwania ćwiczeń na trzy dni z powodu wyjazdu, udało mi się dotrwać do końca. Bywało, że "Szóstka" była jedyną poważną rzeczą zrobioną przeze mnie w mieszkaniu danego dnia. Bywało, że od razu po zrobieniu jej i umyciu się, wychodziłem w noc miasta. Zwyciężyłem, choć nie było łatwo. Pytanie jednak - czy aby na pewno było warto?

Jeśli jakimś cudem jeszcze nie wiecie, czym jest "Szóstka Weidera" - spieszę z wyjaśnieniami. To specjalny plan treningowy, po którego całkowitym zaliczeniu, powinniście móc paradować z pięknym (bo płaskim) brzuchem po plaży. Składa się on z sześciu różnych ćwiczeń, których liczba powtórzeń wzrasta z kolejnymi dniami. Całość rozłożona została dokładnie na czterdzieści dwa podejścia i przewiduje codzienne zajęcie człowiekowi maksymalnie 30-40 minut. Plan ten znajdziecie chociażby TUTAJ.

Na początku jest łatwo. Pewnie, w pierwszy czy nawet drugi dzień, brzuch dopiero przyzwyczaja się do takiego wysiłku, potem jest już jednak w miarę z górki. W początkowych dobach wymagane jest jedynie sześciokrotne powtórzenie danego ćwiczenia w maksymalnie trzech seriach, co jest naprawdę prostotą. Przynajmniej patrząc na ostatnie dni, które zapowiadają prawdziwy hardkor.

Gdy liczba powtórzeń dobija do dwudziestu, może to przerazić niejednego. Wielu powie, że nie da rady i podda się już po kilku pierwszych dniach. Takie działanie jest jednak zdecydowanie niesłuszne. Bo rzeczywiście - z każdym dniem jest coraz trudniej. Warto jednak zauważyć, że istnieje ogromna różnica pomiędzy zrobieniem trzykrotnego zrobienia dwudziestu czterech powtórzeń każdego ćwiczenia po przebyciu całego wcześniejszego zaplanowanego treningu, a podejściu do ostatniej fazy "Szóstki" z rozbiegu, nie licząc się z dniami poprzednimi.

Każde kolejne podejście do tych ćwiczeń naprawdę wzmacnia mięśnie brzucha. Oczywiście, wciąż trzeba włożyć trochę wysiłku we wszystkie kolejne fazy "Szóstki", nie jest to jednak wcale tak trudne, jak może wydawać się na początku. Jedynym, co tak naprawdę może przeszkodzić w ukończeniu słynnego planu treningowego, jest nie zmęczenie i brak sił, a znużenie z powodu konieczności robienia tych samych ćwiczeń przez pół godziny. Dlatego mała rada, jeśli jakimś cudem nie przyszło Wam to jeszcze do głowy - nie ma mowy o podjęciu się "Szóstki" bez dobrej muzyki. Moja seria postów "Soundtrack to my run" nadaje się ku temu wyśmienicie.

Wróćmy jednak do pytania z początku - czy było warto? Odpowiem entuzjastycznie: jak najbardziej! Niech Was jednak nie zmyli tytuł dzisiejszego postu i setki ludzi przeceniających wartość "Szóstki Weidera". Nie macie co liczyć na sześciopak, nawet po przetrwaniu uciążliwych czterdziestu dwóch dni.  No i nie myślcie, że od tego schudniecie - są to ćwiczenia na wyrobienie mięśni, nie spalenie tłuszczu. Są jednak inne efekty. 

Jeśli jesteście w miarę szczupli, brzuch rzeczywiście stanie się płaski! Ba, zaczną nawet być widoczne jego mięśnie, które może wspomnianym sześciopakiem nie są, aczkolwiek mogą się stać dobrą podstawą do jego stworzenia. Największa satysfakcja nastąpi jednak, gdy zobaczycie, jak twardy brzuch staje się dzięki "Szóstce". Jeśli tej zajawki nie rozumiecie - serio, po prostu spróbujcie przez parę dni robić ten plan. Poczujecie naprawdę sporą różnice. 

Jest jeszcze jedna kwestia, która często pojawia się w temacie "Szóstki Weidera", a rzadko jest sensownie tłumaczona. Mowa o bólach kręgosłupa, występujących ponoć często. Moja sytuacja wygląda tak: gdy kiedyś robiłem "Szóstkę", miałem problemy z plecami, gdyż te zwyczajnie mnie często bolały. Ostatnio właściwie mi to przeszło, trochę się bałem jednak, że po ponownej próbie podjęcia się planu Weidera, ból może powrócić. Na szczęście nic takiego nie miało miejsca i tylko dosłownie w ostatnich z czterdziestu dwóch dni, czułem w czasie trzeciej serii pewną "niekomfortowość" w okolicach karku. Wniosek jest więc jeden: jeśli bolą Cię plecy w zwyczajnych sytuacjach, lepiej nie podejmuj się "Szóstki". Gdy natomiast nie masz takowych problemów w ciągu dnia, te maksymalnie 30-40 minut dziennie ćwiczeń nie powinno Ci przeszkodzić.

"Szóstka Weidera" spodobała mi jednak nie tylko z powodu swych całkiem niezłych, jak na włożony wysiłek, efektów, ale i samego wyzwania, jakim ona jest. Teraz robię sobie przerwę od tego typu czasowych batalii, wkrótce jednak mam zamiar podjąć się czegoś podobnego. Niekoniecznie chodzi o kolejne polepszanie sylwetki, ale jakiekolwiek inne nietypowe wyzwania, które wymagają codziennego zaangażowania przez jakiś czas. Słyszałem o braniu lodowatego prysznica przez trzydzieści dni - może to będzie okej?

Dlatego jeśli znacie jakieś intrygujące wyzwania tego typu lub po prostu macie pytania dotyczące "Szóstki Weidera" - piszcie w komentarzach! Za te pierwsze chętnie podziękuję, na drugie natomiast postaram się udzielić sensownej odpowiedzi :)

Jeśli chcesz być na bieżąco z resztą postów na blogu, polub jego facebookowy fanpage i dołącz do subskrypcji mailowej :)

Brzuch nie mój - mój jest bardziej owłosiony, więc nie będę go tu wklejał.
Źródło: Flickr.com